به نقل از «عصر ایران»

شاهکار علمی دانشمند ایرانی برای قراردادن ویروس روی یک سلول

تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۱۶۴۸۵

دکتر وحید صندوق‌دار، دانشمند ایرانی تبار مؤسسه ماکس‌پلانک موفق به ارائه روشی برای قراردادن یک ذره منفرد روی سطح سلول شده است.

به گزارش ایسنا، تحویل مواد به سلول‌های منفرد با دقت بالا کاری بسیار مهم و دشوار بوده و نیاز به تجهیزات و فناوری پیشرفته‌ای دارد. به تازگی یک گروه تحقیقاتی به رهبری وحید صندوق‌دار از مؤسسه ماکس‌پلانک در آلمان نشان دادند که چگونه می‌توان مولکول‌های کوچک و نانوذرات منفرد را مستقیم روی سطح سلول قرار داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این روش بسیار ساده بوده، به طوری که یک قطره با پیپت روی سطح قرار داده شده و با کمی مالش قطره روی سطح، کار تمام می‌شود!

در مقاله‌ای با عنوان A paintbrush for delivery of nanoparticles and molecules to live cells with precise spatiotemporal control که این گروه در مجله Nature Methods  به چاپ رسانده، از روشی به نام میکروکیس (μKISS) استفاده کرده است که روشی مقرون به صرفه و نسبتا ارزان برای ایجاد فرصت‌های تازه در علم تک‌سلولی و ارائه روش‌های درمانی جدید است.

رویکردهای سنتی در زیست‌شناسی اغلب خصوصیات موجود در کل جمعیت سلولی را در نظر می‌گیرند و تغییرات ظریف موجود در یک سلول که آن را از دیگر سلول‌ها متمایز می‌کند، در نظر گرفته نمی‌شود. برای بررسی دقیق، باید سلول‌های منفرد مورد مطالعه قرار گیرند که این امر نیازمند ابزارها و روش‌های جدید است.

محققان یک راه حل ساده و در عین حال ظریف را برای این مشکل ابداع کردند؛ استفاده از دو میکروپیپت درکنار هم که یک دهانه کوچک به اندازه یک میکرومتر را ایجاد کرده‌اند. دانشمندان می‌توانند با استفاده از یکی از این میکروپیپت‌ها یک قطره با اندازه میکرومقیاس ایجاد کنند، در حالی که دیگری آن را با سرعت کمی بالا می‌برد.

ریچارد دبلیو تیلور از محققان این پروژه می‌گوید: این میکروپیپت دقیقاً مانند یک برس است که با استفاده از آن قطره ایجاد شده را به آرامی در اطراف سلول حرکت می‌دهید. با این کار همانند مسواک زدن یا شانه زدن، قطره روی سلول حرکت می‌کند و ماده مورد نظر به سلول منتقل می‌شود.

این ساز و کار ساده، با استفاده از مؤلفه‌های به راحتی در دسترس، اجازه می‌دهد تا روش آنها به راحتی با هزینه کم در هر میکروسکوپ در آزمایشگاه‌های زیست‌شناسی انجام شود.

به نقل از ستاد نانو، وحید صندوق‌دار می‌گوید: رویکرد مقرون به صرفه و عملی راه حل ما برای استفاده از آن مهم است. روش‌های پیشین چندان برای استفاده عملی مناسب نبوده‌اند. μKISS مسیرهای تازه‌ای برای مطالعات زیست‌شناسی سلولی و پزشکی باز می‌کند.

به تازگی، این تیم به قرار دادن دقیق یک ذره ویروس‌مانند روی یک سلول زنده دست یافت. این توانایی تجربی فرصتی برای بررسی پیچیدگی‌های انتشار بیماری، زمان‌بندی و میزان عفونت سلولی ایجاد می‌کند.

کانال عصر ایران در تلگرام

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: سلول دانشمند ایرانی روی سطح

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۱۶۴۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شناسایی ۳ نوع سرطان با یک قطره خون

به گزارش تابناک، ایسنا در خبری نوشت: دانشمندان چینی آزمایشی ابداع کرده‌اند که برای تشخیص سرطان به کمتر از ۰.۰۵ میلی‌متر خون خشک شده نیاز دارد.

غربالگری برای زیست‌نشانگرهای خاص خون به عنوان یک روش ممکن برای تشخیص سرطان در مراحل اولیه دیده می‌شود، اما سرطان‌هایی مانند سرطان پانکراس(لوزالمعده)، کولورکتال و معده فاقد آزمایش خون دقیق برای تشخیص هستند.

همانطور که در این مطالعه بیان شده است، بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان نرخ بالایی از تشخیص بیماری سرطان را تجربه می‌کنند و نیاز مبرمی به ابزارهای تشخیصی دقیق و سریع وجود دارد که قیمت بالایی نیز نداشته باشند.

چه چیزی این آزمایش را متفاوت می‌کند؟
پژوهشگران چینی می‌گویند، این آزمایش در ۸۲ تا ۱۰۰ درصد مواقع می‌تواند تشخیص دهد که بیمار به سرطان مبتلاست یا نه.

این آزمایش تنها در چند دقیقه تفاوت بین بیماران مبتلا به سرطان و افراد عاری از سرطان را نشان می‌دهد و تمرکز آن روی سرطان پانکراس، معده و کولورکتال است.

پژوهشگران این مدل را مورد آزمایش قرار دادند و اینکه چقدر موثر می‌تواند بین افراد مبتلا به سرطان و بدون سرطان تمایز قائل شود.

آنها آن را با آزمایش‌های سنتی مبتنی بر خون مایع مقایسه کردند و نتایجی که به دست آوردند به آنها نشان داد که لکه‌های خونی خشک شده نیز در تشخیص بسیار موثر هستند.

در مورد سرطان لوزالمعده، آنها توانستند ۸۱.۲ درصد موارد را به درستی تشخیص دهند، این در حالی است که وقتی از نمونه خون مایع استفاده شد این میزان ۷۶.۸ درصد بود.

ارزیابی آنها نشان داد که استقرار این ابزار در مناطق کمتر توسعه یافته می‌تواند نسبت تخمینی موارد تشخیص داده نشده سرطان را کاهش دهد. به عنوان مثال، این روش برای غربالگری سرطان در سطح جمعیت در روستاهای چین می‌تواند موارد تشخیص داده نشده را به خصوص در مورد سرطان‌های پانکراس، معده و روده بزرگ به میزان ۲۰ تا ۵۰ درصد کاهش دهد.

چائویان کوانگ پژوهشگری که در این مطالعه مشارکت نداشت، گفت: این آزمایش سرطان تا مدتی طولانی قابل استفاده نخواهد بود و هنوز سال‌ها تا ارائه این آزمایش به بیماران فاصله داریم.

روش این آزمایش چگونه است؟
لکه‌های خون هنگامی که خشک می‌شوند برای تجزیه و تحلیل بعدی ذخیره می‌شوند و معمولاً در آزمایش‌های تشخیصی مختلف استفاده می‌شوند. در مورد تشخیص سرطان، استفاده از لکه‌های خونی خشک شده می‌تواند چالش برانگیز باشد. دلیل آن نیز تخریب زیست‌نشانگرهای حساس و مقدار اغلب ناکافی خون برای نتایج قابل اعتماد است.

بنابراین پژوهشگران استفاده از نانوذرات معدنی را برای بهبود تشخیص سرطان پیشنهاد کردند. به طور مشخص، تمرکز بر طیف‌سنجی جرمی پیشرفته است که نتایج قابل اعتمادی با حساسیت بهتر ارائه می‌دهد. این شامل استفاده از نانوذرات معدنی برای افزایش غلظت انتخابی و غنی‌سازی ترکیبات متابولیک از نمونه‌ها است.

با این حال، انطباق طیف‌سنجی جرمی پیشرفته با تجزیه و تحلیل لکه خون خشک شده تایید نشده است. این یک مانع است که با توجه به نیاز به روش‌های کاری استاندارد برای ایجاد قابلیت اطمینان در تمامی آزمایشگاه‌ها باید حل شود.

پژوهشگران بر اساس مدل یادگیری ماشینی که ایجاد کردند، دریافتند که این نمونه‌ها نشانگرهای بیولوژیکی مهمی را حفظ می‌کنند که برای بهبود دقت تشخیصی بسیار مهم است. این مدل یادگیری ماشینی نوعی هوش مصنوعی است که از الگوریتم‌هایی برای مثال برای تشخیص سرطان استفاده می‌کند.

کوانگ می‌گوید: این یک شروع عالی است، اما به دلایل زیادی به آزمایش‌های بیشتری نیاز است. برای مثال، آنها فقط چند صد نمونه را آزمایش کرده‌اند و همچنین مدل یادگیری ماشینی را روی افرادی که قبلاً به سرطان مبتلا بودند، آزمایش کرده‌اند. به این معنی که باید تأیید شود این آزمایش که چگونه به عنوان یک ابزار تشخیصی واقعی کار می‌کند.

کتر مایکل چکینی می‌گوید، یک آزمایش خون مانند این باید از طریق آزمایش‌های بالینی گسترده روی هزاران بیمار همراه با بررسی نظارتی تایید شود.